21.02.2007

SAPIĞIM!!!


Bahsetmeyeceğim,
bahsetmeyeceğim diye kendi kendime çok söylendim..
Şu ana kadar bahsetmemeyi başardım da..

Bugün de diğerlerine göre spesifik bir şey olmadı ama,
artık anlatmak zorundayım sanırım..

Lafı edilen şey benim sapığım..
"amaaaan bu muydu?!" filan demeyin,
ciddi bir durumdan bahsediyoruz..

Geçen sene Nisan ayı filandı sanırım..
Sabah işe gidiyorum,
söz konusu zat yanıma yaklaşıp:
- Merhaba,
sizi sabah akşam sürekli görüyorum,
sanırım aynı yoldan gidip geliyoruz,
sizinle tanışmak istiyorum, dedi..
Ben de:
- Hayır ben istemiyorum, diyip uzaklaştım..
Bu kadar!
Başka tek kelime yok!!

Normalde bu olayın burada kapanması lazım değil mi?
En fazla birkaç kere daha gidip gelebilir,
çok yüzsüzse 3-5 kez daha şansını deneyebilir en fazla di mi?
Hayır efendim..
Benim bu,
olumsuz cevabımdan sonra,
birkaç gün bekleyip yine geldi..

Ben yine istemediğimi,
bu kez daha sert bir şekilde söyledim..

Bu seferler 3-5 gün aralıklarla hep devam etti.
Bu sırada ben her yolu denedim,
suskun kaldım,
kibarca beni rahat bırakmasını söyledim,
bağırarak "bir daha yanıma yaklaşma sakın" dedim,
yoldan geçen 2 polise şikayet ettim,
( savcılığa dilekçe vermemi söylediler )
küfür ettim,
hakaret ettim,
kısacası yanıma doğru 2 adım atar atmaz,
onu defolup gitmesi için,
"her yolla" uzaklaştırmayı denedim..
Ama hiçbir şey fayda etmedi.

Hatta bir kere sevgilim bile geldi,
konuşup kendini göstermeye..
Yakasına filan yapıştı,
kavga çıkmasın diye ben bizzat araya girdim..
Bu "sapık" ne özürler diledi,
ne abiler çekti,
resmen köpek oldu o gün...
Korkudan koşarak uzaklaştı filan..

Ama nooldu??
2-3 hafta sonra tekrar ortaya çıktı..
Yani bu şahsı,
hastahanelik edecek kadar dövseniz bile,
yaraları iyileşince yine gelir!!
İşin garibi,
adımı bile bilmiyor!!!
Sadece yolda işe gidip gelirken görmekten ibaret
benimle ilgili bilgisi..
İnanın,
eskiden tanıdığım biri filan olsa içim bu kadar yanmayacak
"ben ümit verdim belki çocuğa" diycem..
Ama yok!!
Hiçbir tanışıklığımız yok!!

Neredeyse 1 yıl olacak,
o hala belli aralıklarla
benimle konuşmaya çalışmaya devam ediyor..
Hem de çeşitli yollarla..
Konser bileti alıp gelmeler mi dersiniz,
ellerinde çiçeklerle beklemeler mi!!!

İnanın artık delirecek durumdayım..
Bu sabah yine yanıma gelmek için adımlarını hızlandırdığını fark edince,
öyle hızlı yürüyüp gittim ki,
herhalde millet bu kız nereye koşuyor demiştir..
Allahtan kalabalık vardı,
bana yetişemedi..
Eğer bir kez daha,
yanıma gelip "konuşabilir miyiz?" derse,
bizzat benim elimden bir kaza çıkacak diye korkuyorum..
Elimde şemsiye filan,
artık ne varsa,
beynine beynine indiricem sanırım..
Kavgadan-şiddetten benim kadar nefret eden bi insan herhalde yoktur,
ama sabrım öyle taştı ki,
onun cezasını neredeyse kendi ellerimle vereceğim..

Çare olacağını bilsem belki çoktan yapardım..
Ama dedim ya,
yaraları iyileşince tekrar gelir bu,
öyle bir manyak..

Zaten normal bir erkek,
bırakın hiç tanımadığı bir kızı,
aşık olduğu birinin bile bu kadar peşinden gidemez..
Kesinlikle psikolojik sorunları olan biri..
Yani belki götürseniz,
kliniğe yatırırlar..
Ama dışarıdan
"takım elbiseli, işine giden düzgün biri" gibi gözüktüğü için,
derdimi de anlatamam herhalde kimseye..

Bazen yanıma gelmeye tırsıyor,
ben mesela dolmuş beklerken,
karşı kaldırımda durup beni seyrediyor..
Artık öyle bir seviyeye geldim ki,
bir daha baktığını fark edersem,
koşup koşup üzerine atlayacağım,
yere düşecek
ve topuklu,
5 kilo çeken botlarımla
( harley desem anlarsınız )
suratına suratına 85 kadar tekme atıcam.
Ancak o zaman,
- o da belki biraz -
sinirim geçer!!

Tabii bir dahaki sefere kadar!!!
Ya ne zaman gelmeyi kesecek bu herif!!!!

PS : Haberlerde filan,
Sarışın bi hatunun,
bi adamı öldürdüğünü görüseniz,
işbu yazımı print edip mahkemeye delil olarak sunun tamam mı?
Ağır tahrik altındaydı,
1 yıl kadar sabretti,
sonunda kafayı sıyırdı kızcağız diye savunma yapın..
Artık size emanetim!!


3 yorum:

alpernatif dedi ki...

Sapıklık derecesine vardırabiliyoruz biz erkek milleti bazen sevgiyi
Bazen de böyle saçma sapan devrik bir cümle kurabiliyoruz
Bazen de silmeye üşenip özür yazıyoruz ondan daha uzun
Artık seni kaybettik zannetmiştim :)

kartograf dedi ki...

Ya adam da böyle derse ne olacak? :))

Neyse ciddileşeyim.

Bende birisini zamanıda böyle takip etmiştim ama o bana ümit vermişti.

Hatta "evet seninle dalga geçtim" demişti.

Karakolluk falanda olduk. Hatta mahkemelikte.

Ama aynı fakülteden ve aynı sınıftandık.

Benim mahkemede savunmama da çok bilmiş çok bilmiş müdahale etti. Bana " Sen nasıl tanıştığımızı falan bırak ta niye bana telefon açıp duruyorsun onun hesabını ver" deyince hakim "Müdahale etme, burası kantin değil" diye onu azarladı.

Onu rahatsız etmediğimi ispatlamak için mahkemeye şahit götürdüm.

Şahitle duruşmadan önce konuştular. Şahide "Benim çok üstüme düştü. Bu kadar üstüme düşmeseydi ben onunla evlenirdim. Bir kızla bu kadar uğraşılır mı?" demiş.

Neyse hakim onu şikayetten vazgeçirdi. Hatta duruşma bitiminde ona "Yine arasıra karşılaşınca falan selamlaşın olur mu?" dedi. "Hayır olmaz" dedi.

Duruşmadan sonraki günlerde arada evime sessiz telefon ederdi. Hem istemediğini söylerdi hem sessiz telefon. Şahsen ben istemediğim birisinin evine sessiz de olsa telefon etmem.

Falan filan. Tabi senin anlattığın tiple hiç bir ilgim yok. Tek ilgisi zamanında peşindeydim ben de onun.

Onun için ben onu anlamak için biraz da senin bloğunu okuyorum.

Peşindeki tipe de sana da Allah kolaylık versin.

keşkül dedi ki...

Tavsiyelik dönemi çoktan geçmişin..
Baksana sevgilinleyken bile gelmiş..
Benim zaten bu aralar bi mahkemeye gidesim var :)