KANSER Mİ OLUCAM??

Bugün yazacak bir şey bulamıyorum..

Neden??

Moralim bozuk gibi...

 

Moral bozukluğuna elverişli,

ruhsal eşiği düşük insanlar,

kansere daha kolay yakalanıyormuş..

Derin ve uzun kaygı dönemleri kanseri tetikliyormuş..

Böyle bünyelerde ortaya çıkarmış zaten bu meret daha ziyade..

 

Ben büyük bi aday oluyorum bu durumda..

Çünkü sürekli bi şeyler düşünüp beynini yiyen bi insanım..

Beynimde ur çıkmasından çok korkuyorum..

Çünkü sürekli başım ağrır..

Doktor MR istemişti bir keresinde,

ona da kapalı alan korkum yüzünden girememiştim..

Şimdi açıkları da var gerçi..

 

Yirmi yaş dişim,

bi aksilik olmazsa yakında çekilecek..

Üstteki de gömülü olduğundan,

ikisi de çekilmeliymiş..

Belki aynı gün çekecekler ( dayanabilirsem )

4 gün filan da suratın şiş gezersin dediler..

Büyük bi ihtimalle önümüzdeki hafta olacak bu iş..

 

Bu sabah işe gelirken,

vapurdan iniyorum..

Birisi arkamdan sırtıma dokundu

( cümleye bak. sanki önümden sırtıma dokunacaktı! )

Döndüm...

- Yaaa sen beni nasıl tanımazsın, dedi..

Üniversiteden bi arkadaşım..

Meğer o beni sürekli görüyormuş..

Ben tabi genelde bi kitaba gömülmüş gidiyor olduğumdan,

kimseleri göremiyorum etraftaki..

 

Askerliğini yapıp gelmiş,

bankada çalışıyormuş..

Bizim işyerinin biraz ilerisindeki bi şubede..

Öğle tatillerinde filan görüşelim ara sıra dedi..

Biz öğle yemeğini işyerinde yiyoruz ama..

Aşçımız var..

 

Bu arada aynı gün bizim şirkette 2 kişi işten çıkarıldı..

Garip bi ortam oluştu tabii..

İnsanlarda bi tedirginlik var "ben de gider miyim" diye..

 

Alın size stres işte..

Gelin de kanser olmayın...