Huzur Bir Özgecandır...

yazma yeteneğimden mi,
yazma isteğimden mi yoksunlaşıyorum bilemiyorum.
bu aralar pek fazla inciler döktüremiyorum,
evet.

belki problemlerin üst üste
ve çifter çifter geliyor olması,
gelenlerin de hayatıma
"e güzelmiş burası salon salomanje"muamelesi çekip yerleşmesi sebebiyle,
kabuk bağlamış bir vaziyetteyim.

sorunlarıma +1 şeklinde eklenme ihtimali olan herşeye karşı hassas
ve temkinli olmanın getirdiği,
"devamlı tedirginlik" hali,
sürekli biraz sonra kötü bir şey olacakmış kuşkusu,
zıplayarak uyandığım huzursuz gece uykularımın da sebebi oldu.
üstelik sıcak da.
2 akşamdır,
bacaklarıma giren güçlü krampların kıvrandırmasıyla uyanıyorum ki,
öyle zırt pırt kramp yaşayan bir insan değilimdir.
ben de bunu,
kendimi uyurken bile aşırı derecede kasmama bağlıyorum.

"gevşe ve rahatla" yapabilmem için,
birkaç olayın sonucunun olumlu şekilde geliştiğini gözlemlemem gerekiyor,
ama bu sonuçları almama da henüz bi 10-15 gün var.
o tarihten sonra huzuru bulacaksam ne ala.
fakat işler beklediğim yürümezse,
sırtımdaki yük artmış olacak bir kat daha.

eskiden,
arayacağımın sadece bir parça iç huzuru olacağını söyleseler,
kahkahalar patlatırdım rahatlıkla.
oysa sebepsiz neşe ve endişesiz huzur,
öyle her istediğinde gelmiyormuş insana.